آموزش محیط زیست
هانیه خدادادی تیرکلایی؛ عصمت رسولی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، اعتباریابی الگوی برنامه درسی اخلاق محیط‌زیستی مبتنی بر برساختگرایی اجتماعی در دوره متوسطه دوم است. این پژوهش، کاربردی از نوع توصیفی- پیمایشی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه دبیران دوره متوسطه دوم استان مازندران به تعداد 11024 نفر (5692 مرد و 5332 زن) است. نمونه پژوهش شامل 360 نفر از دبیران دوره متوسطه دوم است که به ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، اعتباریابی الگوی برنامه درسی اخلاق محیط‌زیستی مبتنی بر برساختگرایی اجتماعی در دوره متوسطه دوم است. این پژوهش، کاربردی از نوع توصیفی- پیمایشی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه دبیران دوره متوسطه دوم استان مازندران به تعداد 11024 نفر (5692 مرد و 5332 زن) است. نمونه پژوهش شامل 360 نفر از دبیران دوره متوسطه دوم است که به روش نمونه‌گیری خوشهای نسبی چندمرحلهای با فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته برساختگرایی اجتماعی دارای 23 گویه با مقیاس پنج‌درجه‌ای لیکرت تنظیم‌شده است. جهت تعیین روایی پرسشنامه‌ها از روایی محتوایی و جهت بررسی پایایی پرسشنامه‌ها از پایایی مرکب استفاده شد که دارای وضعیت مناسب و قابل قبولی بود. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، با استفاده از نرمافزارهای SPSS و PLS استفاده شد. نتایج نشان داد مؤلفه‌های هدف، محتوا، راهبردهای یاددهی-یادگیری و ارزشیابی در تبیین الگوی برنامه درسی اخلاق محیط‌زیستی مبتنی بر برساختگرایی اجتماعی مؤثر هستند و مدل از برازش مطلوبی برخوردار بود. برنامه درسی اخلاق محیط‌زیستی مبتنی بر برساختگرایی اجتماعی موجب می‌شود تا دانشآموزان به‌گونه‌ای فعال درگیر شوند؛ هم‌چنین روی تفکر و درک به‌جای به خاطر سپاری صرف متمرکزشده و عملکرد بهتری داشته باشند. درواقع با استفاده از این رویکرد، فعالیتهای یادگیری اساسی در بستر دنیای واقعی در طبیعت رخ‌داده و سازندهگرایی دانشآموزان برانگیخته می‌شود.
